Wie de wonderlijke titel 'Emiel en de drie tweelingbroers' leest, weet eerst niet wat hij ervan denken moet. Maar als hij eenmaal in het boek begint, vergeet hij dat volkomen, doordat het verhaal de aandacht geheel in beslag neemt. En, zoals steeds bij Kästner: het is nooit alleen maar het verhaal, al zijn de gebeurtenissen die hij vertelt, nóg zo boeiend. De fijne menselijke trekjes, de prachtige karaktertekening en de geheel eigen humor, zullen de jongelui -en niet alleen hen!- doen genieten. In dit boek vinden we Emiel, zijn moeder, grootmoeder en nichtje, en enige van zijn Berlijnse vrienden terug. Kästner geeft ons hier het kostelijke verhaal van wat zij tezamen aan vermakelijks en spannends beleven tijdens een vakantie aan de Oostzee, een paar jaar later dan het avontuur 'Emiel en zijn detectives'. En deze lotgevallen met de 'drie tweelingbroers' doen voor het eerste boek allerminst onder!